Ömür dediğin, altmış yetmiş sene, sanaldır,
Zevk-ü sefa sürmeye, ben aldırmam sen aldır.
Yirmi otuz senesi eğitimle geçiyor,
Çalışıp işe yararken, meslekler seçiyor.
Otuz sene çalışsa, emeklilik bekliyor,
Sonra hayat dediğin, hastalıkla tekliyor.
Günahlara, sevaplar, hayır işi gerekir,
Geç anladım para pul, sade eldeki bir kir,
Kayıt Tarihi : 6.8.2023 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!