Yetmişler Şiiri - Ahmet Hakan Yılmaztürk

Gerçekten pek acayip yıllardı,
Saçlar meçli, favori uzun,
Maksi palto yırtmaçlı,
Paçada İspanyol bolluğu,
Yakalarsa kayık mı kayıktı.

Gerçekten pek acayip yıllardı,
Sinemalarım vardı,
Konak benimdi, Saray benim,
Bulvar’da localarım,
Filmlerin ikinci zafer haftası,
Türkan Şoray’ın al yazmalısı,
Aralarda frigo buz,
Meşrubatımsa Elvan’dı.

Gerçekten pek acayip yıllardı,
Taksiler müşteri seçerdi,
Ama katiyen sarı değillerdi.
Alameti farikası külüstürlüğü,
Izdırabı yağmurda bulunmaması,
En zoruysa pazarlığıydı.

Gerçekten pek acayip yıllardı,
Muz yemek ayrıcalıktı.
Büyükler yutkunur,
Çocuklar semirirdi.
Kalan iri yeşil koçanı
Okkalı bir kazıktı.

Gerçekten pek acayip yıllardı,
Bir gün sokağa çıkamadık.
Balkonda oturup asker seyrettik.
Hafızamda artık seksenler başlamıştı.

30.07.2004