Yetmişe Giderken . I Şiiri - Hüdaverdi Öz

Senelerimi değirmen'de un ettim...
Candan dost aradım yetmişe giderken.
Aylar-günleri tesbih ettim de çektim
Bir ışık aradım yetmişe giderken.

Döndüm baktım geriye, seneler sonra
Dert dolu, gam dolu sırtımdaki torba
Nerde benimle çıkanlar uzun yola
Bir yoldaş aradım yetmişe giderken.

Baktım kalpler boş, gördüm vicdanlar boş
Yüreğim garip, gönlüm zorda, dünya boş
Düşüncem, sevgim bütün değerlerim boş
Bir paydaş aradım yetmişe giderken.

Beş paralık mala, ödedim on para
Kolayı aldılar bıraktılar zora
Meğer akrep yılan'la çıkmışım yola
Bir gardaş aradım yetmişe giderken.

Ne muradı gördüm henüz ne alanı
Yamyamlar tutmuş dünya denen pazarı
Bozulmuş terazinin tutmaz ayarı
Bir nakkaş aradım yetmişe giderken.

Kalbimin dili yok ki, gelmez lisana
İnsan zulmüne, ilaç yokmuş dermana
Mektuplar yazdım gönderdim ben zamana
Bir sırdaş aradım yetmişe giderken.