Yetmez mi ömrünü hep yandırdığın!
Söyle deli gönül, bu tasa niye?
Yetmez mi kendini hep kandırdığın!
Dert kırık kibritten pek kısa diye?
Vuslata erişmek hayli zor imiş,
Yanan yürek hakkı âh u zâr imiş,
Biçare olmak yazgında var imiş,
Çeker gönül bunu da "tasa!" diye!
Hasretin devâsı olur mu hekim?
Çekilmez dertleri çekmektir zevkim!
Bitmez öyküm, kırılmazsa bu şevkim,
Yazarım aşkı cilt cilt "yasa!" diye!
Pespaye yaşamak olmaz dileğim!
Yolumda bitmedi engebe, eğim!
Bir gün yorulup düşerse bileğim ,
Dikilecek yüreğim "Asa!" diye!
Kayıt Tarihi : 6.5.2020 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!