Yetmez mi Felek Şiiri - Bayar Özgündüz

Felek bırak kameranı,
Her anımı çekme benim.
Ağzıma kadar doluyum,
Deviripte dökme beni.

Yetmez mi bunca çektiğim,
Gül ekip diken biçtiğim.
Olmuşum zaten kör düğüm,
Uğraşıpta çözme beni.

Ömür geçti dertle gamla,
Uğraştım bedenle canla,
Viraneyim artık anla,
Taşlarımı sökme benim.

Bu yolun sonu uçurum,
Vahim oldu bende durum.
Bilmem ki nedir kusurum,
Yüze vurup kırma beni.

Zaten ahtına eriştin,
Saç ağardı halden düştüm.
Çorak tarlaya dönüştüm,
Zahmet edip ekme beni.

Tırtıl oldun yaprağıma,
Meyve vermedin bağıma.
Gel söyleyim kulağına,
Biraz insaf üzme beni.

Yarın bozuk oldu dünden,
Nere gitsem gittin önden,
Herkes şikayetçi senden,
Günahıma girme benim.

Bir ömür boşa çalıştım.
Olmadı yoka alıştım.
Dağ tepe demedim koştum,
Yaş kocadı yorma beni.

Nedir bana olan kinin,
Ne iman var ne de dinin,
Derdin nedir söyle bilim,
Yettin artık germe beni.

Senle uğraşmak mesele,
Düşürdün bak halden hale,
Yaralıyım tuzlu göle,
Savurupta atma beni.

Yeter artık beni tanı,
Ayıkla sapla samanı,
Önüne koyup şapkanı,
Elaleme yerme beni.

Elde kalan bir vatanım,
Yaşanmışlık bunca anım,
Şehitle döküldü kanım,
Yad ellere sürme beni.