Yetmez Mi Bu Kadar sıkıntı Çektirdiğin

Beni benden alan, sana hayran eden gözlerin,
Servetimi kaybetmeye vesile oldu sözlerin.
Ohlarla eridi üzerine ismini yazdığım buzların,
Yandırdı beni yüreğimden külü uçuşmuş közlerin.
Yetmez mi artık bu kadar sıkıntı çektirdiğin?

Beni kahreden, beni küstüren alaylı gülüşün,
Çok üzer bir haber bırakmadan, ani gidişin,
İstemem lazım değil böyle yapmacık sevişin,
Yaşarken öldürür arkamdan kalleşçe vuruşun.
Yetmez mi artık bu kadar sıkıntı çektirdiğin?

Ne zaman akacak sevda arıklarından aşk suyun,
Böyle devam ederse belli ki kötü olacak sonun.
Yararı olmaz hiç kimseye gaddarca bu yaptıkların,
Gönül isterdi ki belli olsaydı sevdamıza giden yolun.
Yetmez mi artık bu kadar sıkıntı çektirdiğin?

Delikanlıca çok sözverdin ama hiç birini tutmadın,
Seviyorum dedin ama hiçbir fedakarlık yapmadın.
Oysa seven sevdiği için bir anne gibi şefkat abidesi olmalı,
Kapı kapı dolaşıpta bu aşkın bezirganlığını etmedin.
Yetmez mi artık bu kadar sıkıntı çektirdiğin?
04/04/2006