Yetmez Mi Bu Hicran?

Soğuk rüzgârla
Öyle bir iniler ki,
Dağlar…
Benim gibi.
Ve
Hemen eteğine düşer
Feryatları
Hasret ve hüzünle
Hayaline düşen
Gözyaşlarım gibi.
Onların da payına
Yalnızlık düşer
Sensizliğin
İçime düşmesi gibi
Sonra
Beyaz karlar da,
Karalar bağlar
Tıpkı Kardelenin
Güneşe olan sevdası gibi
Siyahtan da kara bir gecede
Dağın hemen yanı başında
Yalnız, süzgün, erimiş Ay durur
Seni beklediğim gibi
Dön ve gel artık ey sevgili
Yetmez mi bu hicran
Seni beklerim artık
Toprağın suya özlemi gibi