Yetmez Mi? Şiiri - Ömer Faruk Bostancı

Kuşatmıştı onu türlü kuşatmıştı ecram.
Ne kapılara ram oldu kimlere, köle, ram.
Artık gülmek haram olsun bana, gülmek haram.
Allah adın anınca sana kulum demez mi?
Rızasını alınca mümin sana yetmez mi?
Etmez etmez onların ikisinin bir adam.
Ne dostum olmuştur şimdiye dek ne de adâm.
Ne olur bize Rabb'im güzel yerde istihdam.
Sen ona yürür isen, Allah sana koşmaz mı?
Ondan böylelikle nefsin kendini aşmaz mı?
Bir kendine bak hele, nefsine ayinede.
"Size yazdırıyorum her lafzımı yine de.”
Bulmalıyız mutlak sırları o beyyinede.
Sen talip olursan, o sana raci olmaz mı?
Dertlerin dermanı, derdin ilaci olmaz mı?
Nerden gelecek müminlere imtiyaz?
Ne zaman geçecek kış, gelecek bir bahar, yaz?
Bütün yapıp ettiğiyle fezayı delecek yaz.
Rızasına erince, O seni tutmaz mı kaldırmaz mı?
Adını kâmil mümin olarak yazdırmaz mı?
Allah adın anınca, sana kulum demez mi?
Rızasını alınca, mümin sana yetmez mi?