Seni her gördüğüm yer ve zamanda
Şu beynimden vurulduğum yetmez mi?
Dayanmışken nice karda boranda
Bir fiskeyle kırıldığım yetmez mi?
Ne gün gördüm baharında yazında,
Söz verdin de duramadın sözünde
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Ne demiş atalarımız; 'KENDİ KENDİNE ETTİĞİNİ ADEM, BİR ARAYA TOPLANSA YAPAMAZ ALEM'
Bu fakir de diyor ki; Yeter kardeşim yeter! Ani ve fani aşklarını meşklere çeviremediğini için kendi kendini harap ettiğin yeter! Sen, sana verilen duyguları ve o kıymetli uzuvları böyle vıttırı vızzık sevgiler için mahvetmekle ve emanete hiyanet edip, dehşetli azaplara kendini düçar etmekle görevli değilsin! Senin vazife-i asliyen; Yaratanını tanıyıp ona bütün varlığınla müteveccih olarak yaşamak ve hayatını hüsn-ü hatimeyle bitirip onun huzuruna ak alın, temiz kalp ve salih amellerle çıkarak saadet-i ebediyeye namzet olmandır!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta