Deli gönülüm, ne gezersin avare,
Ben; halden hale koyduğun yetmez mi?
Her gördüğün dala konarsın, niye?
Beni; dillere, düşürdüğün yetmez mi?
Nedir benim, nedir senden çektiğim,
Beni; pare, pare, ettiğin yetmez mi?
Ne gece, ne gündüz, koydun bende, sen,
Her gün, öldürüp, dirilttiğin, yetmez mi?
Hey! gönül; gaflette, yüksek uçarsın,
Beni düşünmez, kendini ne sanırsın,
Gün gelir biter, umutsuz kalırsın,
O, zaman; suçlu arama çünkü sensin.
Demoğlu der; hey gönül, gel kendine,
Uyarıyom seni, uyarmadı deme,
Elinden oldum pervane, divane,
Tüketip ömrüm, bitirdiğin yetmez mi?
(H.Demoğlu-İzmir)
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
deli gönül elinden neler çeker kimi insanlar hemde neler...
![Haydar Demoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/07/yetmez-mi-41.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)