Kime ne söyleyim kime ne deyim
Ben kendime daha söz geçiremedim.
Şu fani dünyanın cazibesinden
Ben nefsimi daha vaz geçiremedim.
Tuttum bir ağacı kaldı elimde,
Derman ne dizimde ne de belimde
Diken bile hain benim gülümde
Kışları hiç sorma, yaz geçiremedim.
Nerde güzel bir ses ona inandım,
Tatlı bir yüz, bakış; hemen aldandım.
Artık ben bir daha aldanmam sandım,
Şu haris nefsime söz geçiremedim.
O dağ senin, bu köy benim dolandım,
Kimden çakıl, kimden akıl dilendim,
Kah kalburdan kah elekten elendim.
Yılışık Dilber'e naz geçiremedim.
Kaldım! diyen her saile yol oldum
Anladım ki ben çileye kul oldum,
Çoğunlukla el aleme zül oldum.
Gene de aklıma söz geçiremedim.
Tecrübe dediğin bende katırla.
Ne işe el vursan beni hatırla.
Nakış olmaz elindeki satırla,
Ocak var, elime köz geçiremedim.
Odunum yaş yetmeyecek nefesim,
Yanmadı ateşim kesildi sesim,
Hisari sözüme kendim ma'kesim.
Daha ben nefsime söz geçiremedim.
Vaz geç taştan taşa vurma başını,
Ter akmazsa salar gözler yaşını,
Az olsun, var helaldan kazan aşını,
Mizanda bir acı tuz geçiremedim..
18.03.2018
Tuncer Akbaba
Kayıt Tarihi : 18.3.2018 03:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!