Yetmez ki anlatmaya Şiiri - Selva Durmaz ...

Yetmez ki anlatmaya ne kelime ne lisan
Bağrımda yıllar yılı taşıdım ya seni ben
Vuslat hediyesiyle şükür geldin aniden
İsminle güzelleşti fâni olsa da bu han

Yıllarca bekledim yâr kor ateşte yanarken
Hiçbir şeye benzemez ruh sanki bir su iken
O nasıl bir çileydi hayat olmuştu diken
Kimbilir ne olurdu sensiz dünyada bu can

Hep adını anarken şu garibâne gönlüm
Yokluğunun bir adı olmuştu kara zulüm
Sensiz yaşamanın eş anlamlısıydı ölüm
Canımın cânânısın damarımda akan kan
 
Öyle gözyaşı döktüm yâr ben senin uğrunda
Kuşlar gibi korkardım dersin diye elveda
Gönül sazımın teli çıkarırdı hoş seda
İyi ki sevmişim yâr aşkın gönlüme ferman

Sevmedi sevmeyecek bu gönül başkasını
Ömür bitse farketmez kalbimde aynı tını
Ruhuma kazınmışsın değişir mi bu kanı
Yar ömrüme baharsın Rabbim vermesin hicran

Hasret hicran ayrılık gözyaşı acı hüzün
Ruhumu hep sarmıştı o duygular çok hazin
Kavuşsun tüm sevenler Allah’ım versin izin
Vuslat yoksa sevdada olur dünya pek yaman