Yetmeyenler Şiiri - Mehmet Yaş

Sözün biri kâfi insan olana,
İnsan olmayana bini de yetmez.
Hesapsız, kitapsız makas tutana,
Kumaşın boyuda, eni de yetmez.

Kâr ile ziyanı bilir arifi,
İfasından zordur işin tarifi.
Kaş gözden de anlar zatın zarifi,
İzansıza yasal mani de yetmez.

Hizmeti işinin ehline buyur,
Acın karnı doymaz, gözünü doyur,
Uyuyacak olan ayakta uyur,
Uyanık olana ninni de yetmez.

Yara sargı tutmaz azdırdığında;
Taş ağırdır ama kaldırdığında;
Vicdanı cüzdana sığdırdığında;
Hakkın en mükemmel dini de yetmez.

YAŞ’ım; dalma gayrı derine fazla;
Sohbet sarpa sarar vurdumduymazla;
Yetinmeği öğren birazda azla;
Hep bana dersen bu fani de yetmez.

20.07.1981 / Sinop