Yetmedimi dostum…? Şiiri - Şeref Yıldırım

fırtınalı sağanaklar süpürüyor
yıkıyor bedeni hücrelerine iliklerine,
yanıyor ağaçlar çığlık çığlık
yapraklarında inliyor sancılarına

renkler karışmış,buluşmuş siyahlarda
karanlıklar, hep karanlıklar dolmuş umutlarıma
sorular,nedenler niçinler dolu
belkilerde kaybolmuş yarınlar…

oysa;

ben hiç anlamadım ki doğruların yanlışlığını,
ben hiç anlamadım ki terk edilmelerin hak edilmişliğini
ben ne ayrılıklar, ne ölümler gördüm,
kaç köprüden geçtim dengemi yitirmedimki

ağladım günler geceler boyu isyanlarda
yağmurların serin suları damarlarımda,
yangınlar kor alevlerle sarmış varlığımı
yalnızlıklar örümcek ağının tozlarında
kemirdiler ömrümü kırık aynalarda…
kırık hayatlarda…
------------

iyi ama yetmedi mi..?
kalk hadi dostum ayağa..!
bırak artık lanetlerini, yenile kendini..!
bak; yeni gün doğuyor taze bahar kokularıyla
gel inat etme..!
at şu yılgınlıkları mazide kalmışların mezarına
ayıkla kokuşmuş çöplerini bir bir sabırla
yarını gör istekle,inatla,heyecanla

kim bilir bu kez,ağlamaların yakmayacaktır aşklarının vefasızlığını
kim bilir bu kez, yakalayacaksın candan sevenini
ve;
tutacaksın elinde onun yüreğini
bırakmayacaksın mutlu gülümseyişlerinle
ta ki kendi yok oluşuna dek…

27.06. 2005