Yetmedimi Şiiri - Ümit Bilgin

Ey hayırsız bunca sene,ardın sıra süründüm
Aldırmadan Taa uzaktan, baktığın yetmedi mi
Gâhi mecnun Gâhi ferhat gâhi Kerem göründüm
Leyla Aslı Şirin olup, yaktığın yetmedi mi

İnce derde düşürüp, ciğerimi yar(a) ettin
Olan Aklım aldırınca aklın sıra kâr ettin
Sen yokken böylemiydim,sağlam iken kör ettin
Gözlerime çatal çengel,taktığın yetmedi mi

Tüm hışmını harmanlayıp, dört bir yanımdan saldır
Al hançeri,yar döşümü,okka okka tuz doldur
Şayet mutlu olacaksan,zulmünle canım aldır
Gayrı bende halmi koydun, yıktığın yetmedi mi

Bir gün olsun görülmedi,bahtımı akladığın
Sevdamıydı aşkmıydı ki,sır gibi sakladığın
Gözün aydın ben oldum ya,sonunda hakladığın
Kul Ümit'e paslı çivi,çaktığın yetmedi mi