Yetmedimi Şiiri - İsmail Sargın

kabuslar görürüm ben sensiz gecelerde
uyuyamam gözlerimi kapattığım yerde
rüyalarıma girmeni beklerken ben yine
sensiz sabahları zor ettim yetmedimi

sevdanın acısı kalmış kalbimde beynimde
kanıyor kalbim kırılmış parçaladın yine
canımı yakıyorsun artık kal ne olursun gitme
gidişin belimi büktü yıkıldım yetmedimi

yaralarım kabuk bağlasada kanı durmaz
merhemdin sen benim yaralarıma artık kanamaz
sen varken gözümden artık yaş akmaz
gözümde yaş bırakmadın yetmedimi

sokaklarda gezerim sensiz sarhoş gibi
kaldırımlara anlatırım kederimi derdimi
alkol olmuştu tek dostum arkadaşım dimi
kör kütük sarhoş edip gittin yetmedimi

senin için kendimi bile harcarım asla acımam
seni o kadar çok seviyorum ki kimseyi takmam
şunu unutma sen bende iken kimseye bakmam
baglamışım kendimi sana kırıp üzmen yetmedimi

yağmur yağar seni beklerken ıslandım
sığınağım olmanı isterdim ama kalakaldım
şimşekler düştü yüreğime kanadı yaralarım
kanattın yüreğimi kana buladın yetmedimi