Yetmedi mi Öldürdüğün Sevdiğim

Gözlerine baka baka kaç kere,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...
Gurur duy, göğsünü gez gere gere,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Çok sevdim diyorum inanmıyorsun,
Her halde kalbimi taş sanıyorsun,
İşte böyle sürün, geber diyorsun,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Üç değil, beş, değil aylardan beri,
Yok imiş garibin yürekte yeri,
Silahlı düşmandan kalmadın geri,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Kendine mutlu bir dünyamı kurdun,
Sana düşman mıydım uzakta durdun,
Zaten yaralıydım ne diye vurdun.
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Yalvardım ,yakardım sen sitem ettin,
Ne zaman uzatsam elimi ittin,
Bence, kutsal aşka ihanet ettin,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Gönderdim zarfları aç da haber al,
Bak ömür geçiyor, otur yalnız kal,
Ben hakkımı nasıl edeyim helal
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Bir gün benim ile sürseydin sefa,
Görürdün o zaman kimdeymiş vefa,
Bilirsin, insanlar ölür bir defa,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Bir cana üzülüp olmazmış kaygın,
Senin gönlün masum sevgiye doygun,
Nerelere gitti, acıma duygun,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Bana reva gördün zehir, zıkkımı
Ağır oldu son darbenin yıkımı,
Düşman olsa, verir idi hakkımı,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Bil ki, ahı tutar fakir ozanın,
Nasıl da rahat ediyor canın,
Tatile mi çıktı şimdi vicdanın,
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Akıl hocan kimdi davrandın erken
Halimi bilip de alay ederken,
Her şeyini toplayıp da giderken
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Can taşıyan herkes halimden anlar,
Şu gönül bahçemden gülü yolanlar,
Allah'ından bulsun sebep olanlar
Yetmedi mi öldürdüğün sevdiğim...

Mahmut Çelikgün'üm bir bahtı kara,
O yüce sevgiyi gel onda ara,
Şimdi canlı canlı soktun mezara,
Yetmiyorsa yine öldür sevdiğim...