Gözünden elayı içmeyeli ben
Ağuya karışan aş yetmedimi
Sokağımda gelip geçmeyeli sen
Kanadı kırılmış kuş yetmedi mi
Kapandı meyhane gitti hancılar
Tanıdık kalmadı hep yabancılar
Kalbimde yeşerir körpe sancılar
Gözümde damlayan yaş yetmedi mi?
Yıldızlar uykusuz seni anarak
Yüzüne bakardı gül kıskanarak
Gördüğüm hülyayı gerçek sanarak
Döküldü kirpiğim kaş yetmedi mi?
Hamuruna sevgi karayım derken
Kanayan kalbimi sarayım derken
Sabırla sukuta varayım derken
Çatladı sonunda taş yetmedi mi?
Ben nasıl güleyim giden senimse
Bir bakışla böyle yanan tenimse
Sevdaya adanmış ömür benimse
Peşinden divane baş yetmedi mi
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!