Meçhullüğe doğru, gönül kuşumu
Yoruyorum amma, sen gel bana sor!
Hep kendi kendime, kendi suçumu
Soruyorum amma, sen gel bana sor!
Gördüm iyi diye, kötü olanı
“Sahi” ye boyadım, türlü yalanı
Teselli denklemi, sabır planı
Kuruyorum amma, sen gel bana sor!
Doldurdun kâbusla, günüm-gecemi
Bak şöyle hâlime, kına yak emi!
Şahlanan aşkıma, sükûnet gemi
Vuruyorum amma, sen gel bana sor!
Eridim, tükendim zalim firakta
Ereyim vuslata, gayrı bırak da
Ümit ismindeki gizli durakta
Duruyorum amma, sen gel bana sor!
28.09.2005
Cemal GörenKayıt Tarihi : 27.10.2017 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!