Yetmedi mi? Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Dalgalandığın yeter durul be deli gönül,
Mihnete doymadın mı çektiğin yetmedi mi?
Hazanda derilmiyor harlıdır dikenli gül;
Yüreğine kanlı yaş döktüğün yetmedi mi?

Vefa arama dedim canım deme ağ yara,
Düşürürsün bu ser i derin gama efkâra.
Gidenlerle beraber girilir mi mezara;
Matemlerine ağıt yaktığın yetmedi mi? .

Ne dilersen hakkında hayırlısını dile,
Uçuk hayaller kurup çekme boşuna çile.
Kimi çekip gitti de etmeden veda bile;
Her gidenin ardından baktığın yetmedi mi?

Aşk sevgi umulur mu kas katı kara taştan,
Hüsran kaçınılmazdır bu bellidir en baştan.
Hangi zaferle çıktın girdiğin zor savaştan;
Perişan olup mağlup çıktığın yetmedi mi?

Bazen haddini aştın çok ta gittin ileri,
Hiçbir şeye değmezdi bilmedin kimileri.
Hep diyordun uğrunda yakarım gemileri;
Koskoca bir filoyu yaktığın yetmedi mi?

İbrahim Etem-i yi Bülbüldü Baykuş ettin,
Bütün gerçeklerimi hayal ettin düş ettin.
Namerdin meydanına sürdün beni tuş ettin;
Zal oğlu Rüstem idim yıktığın yetmedi mi?

04.06.2015.ANKARA.