Yetmedi mi? Şiiri - Mehmet Şahan

Yetmedi mi yıllardır eğilip büküldüğün?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin!
Yetmedi mi yerinden, özünden söküldüğün?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi vaadi dikkatine aldığın?
Yetmedi mi hayale, hülyalara daldığın?
Yetmedi mi giderken yarı yolda kaldığın?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi hâlâ yerinde ıradı(*) olmak?
Yetmedi mi hâlâ emrinde amade olmak?
Yetmedi mi hâlâ evinde amele olmak?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi verdiğin hayatın olmuş heder?
Yetmedi mi derdiğin gözyaşı, elem, keder?
Yetmedi mi serdiğin? Sermek değildir kader!
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi Ata’ndan aldığın onca öğüt?
Yetmedi mi yatandan asla olmuyor söğüt!
Yetmedi mi vatandan giden binlerce şehit?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi zulüme köprü oldun yol oldun?
Yetmedi mi zalime kanat oldun kol oldun?
Yetmedi mi haline boyun eğip kul oldun?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

Yetmedi mi Şahan’ım zalimlerin güldüğü?
Yetmedi mi kahrından âlimlerin öldüğü?
Yetmedi mi haksızın hakka galip geldiği?
Kalk ayağa mazlumum sırası bize gelsin,
Mazlumun karşısında zalimler dize gelsin!

(*) ıradı: uzak kalmak.