4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Bir geceyi geçirmek için dövünüp duruyorum
Ölümü andım kurtuldum
Bir adam vardı öldü, hatırlıyorum.
Ben öldüğümde de yanımdaydı.
O yorgun ama tükenmez ölmekten.
Ağlamaktı en uzun neşesi
Bütün gözyaşları, bütün kelimeleri isyandı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta