dünyayı yaktım dün gece
önce okyanusları attım ateşe
sonra anakaraları tek tek
ateş tozunun mağrur yüzünde ağlayan
zümrüdüanka’yı
yetmedi!
çiçek tozlarına bulanmış kitapları yaktım
buluttan çaldığım
sevdaya yapışan telkâri anıları
geride bıraktığım yılları
gelecek olanları
insana dair
bütün yalanları
yetmedi!
yıldızlarda tutuştu evren
esin perilerinin çığlıkları yuttu geceyi
kızıl bir âlemde can çekişen canımla ödeşirken
ellerimi kaybettim
gözlerim
ve dolunayı
yetmedi!
külleri unutmuşum...
(29 Şubat 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 29.2.2004 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duvarlara vururcasına
ağır bedel
tebrik ederim
güzeldi
Ecdat Armağan
musa zindan
sevgilerimle naime
ömer akşahan
TÜM YORUMLAR (13)