Yetki Şiiri - Emre Soydan

Yaprak döküyorum
Güzün verdiği yetkiye dayanarak
Bahardan vazgeçtim
Dallarımda bıçak yarası
Kollarımı budamışlar
Gölgesini kesmişler gövdemin
Arıyorum
Bulunamayacak
Nerde o dürüst insanlar
Vazgeçtim
Kış geldi artık
Haber saldım yağmura
Rüzgarın verdiği yetkiye dayanarak
Tez gelsin
Pislikten görünmüyor insanlar
Belki temizlenir simalardaki kir
Belki aydınlanır karanlıklar
Yada sonsuzluk aliverir kollarının arasına
Ebediyen korkuyu hatırlarım
Ve beklerim
Sessizce
Sinsice
Bir aşkın heybesinden
Meraklı gözlerle bakarım
Sevdanın bana verdiği yetkiye dayanarak
Sevdalanırım
Ben kendime tanırım
Kaderin verdiği yetkiye dayanarak
Ben feleğe kandım
Şimdi al diyor bıçağı şeytan
Bırak kim verirse versin yetkiyi
Al götür kendini bu diyarlardan
Sessiz sedasız
Dertsiz tasasız
Yalnızlığın verdiği yetkiye dayanarak
Sapla göğsüne bıçağı
Salıver içindeki yalnızlığı
İstiyorum
Ama'ların verdiği yetkiye dayanarak
En sonunda
Bu sonuçtan da vazgeçiyorum
Diğerlerinden vazgeçtiğim gibi
Ve bekliyorum
Alacağım bir gün o ölüm yetkisini