Yetişirdin Eskiden Şiiri - Döndü Dülger

Sen hiç böyle geç kalmazdın,dayanamazdın,
Bu kadar sessizliğe bürünüp susmazdın,
Kuşun kanadından olsun haber gönderir,
Açmış güllerimi soldurmaz, yetişirdin eskiden .

Yüreğime bir ateş düştüğünde, dumanı seni sarardı.
Gözüme yaş değse, gönlüne hüzün yağardı.
Uykusuz gecelerimde bilirdin yıldızlar da senden kaçardı.
Hasretin kasvetini dağıtır, yetişirdin eskiden.

Beni böyle çaresiz bırakmaz, duramazdın.
Tutunduğum dalı hoyratça savurmaz, kırmazdın.
Kar, kış, tufan dinlemez güneşi avuçlarında tutar koşardın,
Seninle nefes alan bu cana kıyamaz, yetişirdin eskiden.

Ben korsam, sen suyumdun,
Ben dalgaysam, sen koyumdun,
Ben varsam sen huzur bulurdun,
Öleceğimi anlar batur olur, yetişirdin eskiden....
Döndü Dülger