Yetiştir Beni Tam Zamanı*lara

Bak şu ŞAİR'in ettiğine;

Aynı ama ayrı şiirlerden geliyorduk
bu yüzden anlamsızdık…
Ben değil kelimeler tanıdı seni ve şimdi aynı şiirde iki dize diz, biz bize.

İlk kez gördüm böyle bir renk.
Hiç kırılmadan, yansımadan
gölge kadar sessiz,
gelmedi sanki belirdi...
‘Dostlar mesaisini’ tamamlayıp gitme heveslisi.
Ucuna iliştirilmiş hayat gözbebeklerinin.
Kanat çırpar gibi havalanan bu şey
Gülmek değil,
Uyumamış birileri, bu ışık yıldız değil,
Nereye uzansa yetişmeyen ihtimaller,
Eksik hatıralar,
İki yana düşen yollar benim değil.
Kelime bitimlerimin takipçisi;
Yakalandım güneşe,
Ağzımın ıslaklığında çimlendi adın
“Anlatabildin”
Yitirmek için ne çok şey var.
Islık çalmayı öğret bana
tutup elimden
Geri döndür, göster gününü.
Göster günümü …
Yetiştir beni Tam Zamanı lara …