Yetişmesin Bu topraktan

En zoru sabah şafak vakti
Bazen uyandığımda sen kanepede olurdun
Çiçeklerle bir güzel konuşurdun
Bu sabah uyandım sen yoktun
İşte o zaman seni hatırladım çiçeklerinle konuştum
Beni anlamadılar bir kaç tanesi kurumuş
Seni bana sordular diyemedim,diyemedim
Sevgilim söylüyemedim bir türlü öldüğünü
Hele seninle birlikte resim çektirdiğin
Sarı lale varya açarsa ne diyeceğim ben ona
Hep onu düşünüyorum
Hiç konuşamam ben onunla
Şu an onun sıkıntısıyla gözlerim doldu
Bak konuşamıyorum
Yaprağı güzeli dışarı aldım dağıttım saksılara
Hani hiç tutturamadığın Aysel ablandan aldığın
Karanfil varya çok üzgün kurtarmaya çalışıyorum
Bilmem senin yokluğunu hissediyor
Elbiselerini getiriyorum bazen pencere önüne
Belki hissederler diye bakalım nasıl olacak
Bahçeye bakamıyorum
Ektiğin o gül donmuş
Kasımpatılarının eskilerini temizledim
Herşey yavaş yavaş fışkırıyor topraktan
Seni hatırlıyorum onlara bakmaktan
Bazen duygulanıyorum sen yoksan onlarda olmasın
Yetişmesin bu topraktan
25.03.2008
Bahattin Tonbul