Hatıralar hiç silinmiyor.. Hiç silemediğim gözlerin gibi..Yaşadıklarımız an be an aklımda, ne de güzel anlaşıyorduk, ne de çok uyumluyduk..
Bir saray kurmuştuk düşten, masallarda bile olmayan, kurulmuştuk tahtına..
Gözlerin yakıyor, ellerin eritiyordu ellerimi.. Fizik kurallarına isyan ediyordum seninle..
Seni sevdiğimi söylüyordum sen uyurken bile..
Güne seninle başlamak, varolduğunu bilmek ne kadar güzeldi..
Ve birgün bana; Bundan sonraki hayatında yokum dedin..
Gitmiştin.. Ruh yoktu.. Sensizlik bile yoktu.. Bir beden kaldı.. Bomboş oldum.. Yığıldım öyle hacimsizliğine..
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda