Yetişemedim Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Güvendiğim gençlik geçmez sanırdım
Devran geldi geçti yetişemedim
Gitmez kalır diye kendim kandırdım
Zaman hızla geçti yetişemedim.

Ömür bir kuş oldu durmadı elde
Söylenmedik çok şey var iken dilde
Kaldım fırtınada kayboldum selde
Yaram kalbe geçti yetişemedim.

Aşkım muhabbetim hepsi onaydı
Söyleyemedim ki dilim dolandı
Sır kaldı içimde kimse duymadı
Sevdam hızla geçti yetişemedim.

Önümden geçerken nutkum kurudu
Hafızam silindi hep unutuldu
Gitme diyecektim sesim tutuldu
Uzattım elimi yetişemedim.

Son bir gayretimde faydasız heyhat
Oysa aceleyle geçmişti hayat
Koştum arkasından yetmedi takat
Dert kırdı belimi yetişemedim.

𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î
𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐.𝟬𝟴.𝟬𝟯.𝟮𝟬𝟮𝟱