Hayat bir nükteydi bizim için
Belki de bir gül yaprağında çiy tanesi
Kaç kişi prangalar vurdu ki
Şu saf gönlümüze!
Umarsızmıydık bir zamanlar
Acaba şiirlerden mi fırlamıştı tüm aşklar
Aşk vardı inandık
Her dilek ağacına çaput bağladık
Ama geçti ki ömür
Biz öylece kalakaldık
Oysa bir kibrit çakmak yeterdi
Umutsuzluklarımızın aydınlanmasına
Bilemedik!
Tuttuk ucundan hayatın
Ama son anda yetişemedik.
Kayıt Tarihi : 30.12.2006 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
severek okudum kutluyorum....
hep yetişemekten yakınmalar
'' uçurumlar var bir adım ötemde
tırnaklarımla tutuyorum hayatı ''
dizelerimi çağrıştırdı.
yüreğinize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (3)