Yetiş Ya Resulallah Şiiri - Neriman Kul ...

Kaçtı yine ipin ucu
Bölüyorlar şucu, bucu
Bu feryadın tek sonucu
Umudumuz sende kaldı.......

Bahçelerde gül ararız
Gelip geçene sorarız
Zamanı hayra yorarız
Gel ümmeti bende kaldı......

Vatanımız adil diyar
Herkeste var edep ve ar
Ne güzel eserdi rüzgar
Güzellikler dünde kaldı........

Aşk bilmez Hakka yürürler
Gönlü, boş hırsla bürürler
Bir damlada ‘Arş’ görürler
Mihmanımız tende kaldı.......

O’na kalkar bütün eller
O’nu anar bütün diller.
Ayak öper kızgın çöller
Arar ki ne yönde kaldı........

İslam sancağı orada
Din yankılandı Hira'da
Mü'minler erdi murada
Münafıklar yanda kaldı.......

Gönüllerde ayrı yerin
Gören ashabındır senin
Ahir zamanda ümmetin
Mucizenle zinde kaldı........

Seni gören yarenlere
Gıpta ettik yüz bin kere
Merhametin düştü yere
Nefretimiz kinde kaldı........Z.GöKbULuT

Yanar yürekte közümüz
Kâbe'ye döner yüzümüz
Medine'de bir gözümüz
Nebevi'de sin'de kaldı.......

Onunla nurdu geceler
Dilim hep onu heceler
Ona düşmandı niceler
Geçti gitti sonda kaldı.....

Kabeyi ederken tavaf
Mü’minler dizilir saf saf
Aydınlanır dörtbir taraf
Gönlümüz o günde kaldı....

Ölmüyor asrın deccali
İndirmeden haç hilâl’i
Yeniden gönder Bilal’i
Gözlerimiz çanda kaldı......

Her kim ki ona dokunur
Sağ yanına ecir konur
Adem'in alnındaki nur
En son gelip O'nda kaldı....

O’na olsun salat selam
Gayrısı hasılı kelam
Ebet müddet iman,İslam
Kardeşliği dinde kaldı........

Cihanı sardı feryadın
Anzer balında yok tadın
Muhammed-ül Emin adın
Değerin en önde kaldı.......

Sol yanımda dinmez ağrı
Gidelim haybere doğru
Gelsin bir tek senden çağrı
Kılıcımız kında kaldı.........YeNeR SeZGi

Arafat senin dağındı
Altın çağ senin çağındı
Mazlumlar sana sığındı
Hasretliğin canda kaldı.....

Anılınca Ahmet ismi
Yıkılırdı dostun hasmı
Nerde şimdi aşık kısmı
Sayıları binde kaldı..........

Mağarada mar olmayı
Medine’de nar olmayı
Çöl yolunda kar olmayı
İstiyordum zanda kaldı.....

Emin diyenler ardından
Vurup durdular sırtından
Çıkardılar öz yurdundan
Örümcekli han'da kaldı.....

Sözün özü Kur’an dedin
Onbinlerce hadis verdin
Asıl muradına erdin
İlim İrfan Çin’de kaldı.......Kul Atik

Gelin der, gönlümün varı
Sensin sevdanın pınarı
Kâinatın tek ayarı
Ektiğin ekinde kaldı......

Sezgini der selamınla
Gel dildeki kelamınla
Adaletli ilamınla
Nazarımız tan da kaldı...

Şeyrani yaşadı boşa
Tarih birden döndü başa
Bedirde girdi savaşa
Kılıç izi yünde kaldı.......

İbrahim kurbandır sana
Sen bir yana,can bir yana
Çıkayım senle mervana
Aklım senle nanda kaldı....

Cinasî’yim yandım yine
Ah çekerim günden güne
Nasıl gidem başka yöne
Yüreğim cananda kaldı.....

Aşıklar döner sin'ine
Münafık kendi inine
Abşari Hakk'ın dinine
Son çağrı ezanda kaldı...

Kul Atik’in şefaat ister
Havzı Kevser varmak ister
Bilir vuslat iman ister
Yaşantısı şanda kaldı....