Yetiş Ya Hızır Yetiş Şiiri - Fahri Bulut

YETİŞ YA HIZIR YETİŞ
Kul dara düşmeyende, Hızır yetişmez denmiş,
Yıllar evvel bu günler, Atatürkçe bilinmiş,
Zalim diktatörleri, halkla birlikte yenmiş,
Kullar darda ve carda, yetiş ya Hızır yetiş.

Sahipsizler çığlığı, dağları çoktan deldi,
Ak günleri ararken, kapkara günler geldi,
Onca masum insanlar, haksız yere can verdi,
Kullar darda ve zorda, yetiş ya Hızır yetiş.

Yaratan feryatları, neden duymuyor dersin,
Kullar yetişemiyor, sen tez haber veresin,
Tanrının huzuruna, düldül ile gidesin,
Kullar darda ve carda, yetiş ya Hızır yetiş.

Huzuru, mutluluğu, tüm insanlık kaybetti,
Gelecek umutları, faşist düzenle bitti,
Gençlerin hayalleri, kalmamış, dünden yitti,
Kullar darda ve carda, yetiş ya Hızır yetiş.

Ezilen insanların, tüm umudu sendedir,
Yönetenler halkına, nefret dolu, kindedir,
Gericilik, yobazlık, Yezitler dinindendir,
Kullar darda ve carda, yetiş ya Hızır yetiş.

Rızazade, ezilen halktan bana ne demez,
Cahil, sahipsiz kulu, asla kınamaz, yermez,
Irk, mezhep ayırarak, kimseyi hakir görmez,
Kullar darda ve carda, yetiş ya Hızır yetiş.
14.12.2022
Fahri Bulut Rızazade