Ey karanlık!
Sessizlikle arkadaş olmuş ürkütüyordun.
Sen her geldiğinde anılarımı tazeler onlarla korkuturdun.
Beklerken sabahı mâhın aydınlığında,
Uykuyla savaşır kazanırdın hep.
Hayallerimse seni ürkütürdü ağladığımda.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta