Ey karanlık!
Sessizlikle arkadaş olmuş ürkütüyordun.
Sen her geldiğinde anılarımı tazeler onlarla korkuturdun.
Beklerken sabahı mâhın aydınlığında,
Uykuyla savaşır kazanırdın hep.
Hayallerimse seni ürkütürdü ağladığımda.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta