Yetiş Hızır Şiiri - Abbas Paksoy

Yetiş Hızır
Umudumu kesmem, yaratandan.
Yetiş Hızır yetiş, medet sen de.
Günahım çoktur, vazgeçme benden.
Yetiş Hızır yetiş, medet sen de.

İlyas’ı yanına al, koş bana.
Bir yol göster, yolda kalan cana.
Canım feda olsun, yaratana.
Yetiş Hızır yetiş, medet sen de.

Hak emreylesin, gönlümü açsın.
Senin sayende, kör şeytan kaçsın.
Sırat köprüsünü, kullar geçsin.
Yetiş Hızır yetiş, medet sen de.

Hak affetmezse, kul değil hiçsin.
Cennet’te, müminler yerin seçsin.
Paksoy da, Abu-Hayat’tan içsin.
Yetiş Hızır yetiş, medet sen de.