Dün gece,bu kent yine öksürüyordu.
Ağlamaklıydı !
Kentin köpekleri,yalnızlığı havlıyordu,
Köpeklerin tasması yalnızlıktı.
Bir arabanın stop lambası yanmıyordu.
Kaldırımda bekliyordu yosmalar,
Asmalar salkım salkım üzüm vermiyordu.
Aynı tutsaklık vardı,
Şarkıların nakaratlarında.
Kal dedikçe gidilmiyordu.
Anlayacağınız,
O kadar hastaydı şehir.
Sabahın gelişiyle birlikte,
Beyinlerde meclisler yıkılıyor,
Hükümetler devriliyordu.
Bahçeli’de,
Kodamanlar viski yudumlarken,
Çankaya’da bir içimlik puro,masada tütüyordu.
Pankçı üniversiteli,
Kotundan zincir sarkıtırken, Dikmen kaldırımlarında.
Kızılay’da gençler,
Lacoste kazakla kızları avlıyordu.
Şehir ağırlaşıyordu,gün ağrırken.
Çiçekler eksoz dumanına teslim,
Pastahanelerde geçirilmiyordu,
Aşkın ilk taze günü.
Sevginin adı BMW,Mercedes oluyordu.
Oran’da sevgiyi,
Bu markalar satın alabiliyordu.
Şehir can çekişiyordu.
Kimse oralı değildi.
Şehir durmadan öksürüyordu,
İnsanları veremliydi.
Burak Altınsoy 3Kayıt Tarihi : 1.5.2017 15:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!