Yetiş Derviş... Şiiri - Süleyman Saylan

YETİŞ DERVİŞ...

İlkçağlardan geldik biz,
Memur sanma, köleyiz.
Ezilmekte lideriz...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Şimdi memur köledir,
Çayla simit çok gelir,
Emeklilik ceptedir.
Yetiş Derviş, haydi koş.

Ballı börek istemez,
Çocuklarım et yemez.
Öldürsen de farketmez...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Derviş baba peynir al,
Bize ekmek, zeytin al.
Aman gitme, sen hep kal...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Hortumcuyu unutma,
Bankaları kurutma.
Sakın bizi kayırma...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Biri(?) malı götürmüş,
Bize seyretmek düşmüş,
Memur devlete küsmüş.
Yetiş Derviş, haydi koş.

Okul, kitap yok dedik,
Çocukları fişledik,
Okuyupta bok yedik.
Yetiş Derviş, haydi koş.

Emeklilik kapıda,
Geldik yolun sonuna.
Atın bizi mezara...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Emekli edin gitsin,
Bu çilemiz bitsin.
Ocağa incir diktin...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Sonumuz geldi bizim,
Açlığa ettik talim.
Size kalsın vebalim...
Yetiş Derviş, haydi koş.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 22.03.2001 saat: 08.30
(servis otobüsünde)