Yetinmiyor Bu Asi Gönül Şiiri - Döndü Dü ...

YETİNMİYOR BU ASİ GÖNÜL....
Yetinmiyor bu asi gönül.
Başlıyor içten içe sızlamaya,
Bir kıvılcımken ortalığı yangın yerine katmaya.
Daha da olmadı diyor ekliyor,
Çığlık çığlığa bağırmaya.
Yetinmiyor bu asi gönül.
Öyle bir sıkıştırıyor ki sık boğaz ediyor.
Kaleme mi sarılsam, türküye mi tutunsam,
Gözyaşına mı sığınsam feleğim şaşıyor.
Yetinmiyor!
Kağıtlardan mürekkep akıyor.
Yürekten kan, gözden yaş damlıyor.
Kaçıp gitsen de, uykuya dalsan da iflâh olmuyor.
Yetinmiyor bu asi gönül!
Unutmuyor, unutturmuyor.
Teselliyi hasretle,
Efkarı efkarla,
Sevdayı imkansızlıkla,
Gönlü sahipsizliğiyle tutuşturuyor.
Yetinmiyor bu asi gönül!
Vuslat alevlerini üfleyerek,
Kızılca kıyameti koparıyor,
Acıması yok, dur durağı yok,
Kendini ipin ucunda sallandırırken,
Kendine de bana da yazık ediyor.....

Döndü Dülger