Kimseler bilmedi,
Sustum sandılar.
Hâlbuki ben içime konuşmayı öğrendim.
Ben gündüzleri yaşayıp geceyle dem tutmayı,
Gündüz herşey yolundaymış gibi dik durup,
Karanlığa acılarımı tımarlamayı öğrendim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta