Bakımsız bir düş bahçesinde geçiyor günlerim
Erguvanlar sararmış
Gülün mecâli yok diken olup batmaya
Nasıl ıssız ve soğuk, nasıl kirli ve puslu
Bir çiğ tanesi yetmez artık dallanıp budaklanmaya
Alacaklarımı aldım, vereceklerimi verdim hayata
Umudun anlamını unutanlardan oldum
Sevmenin derdini yitirenlerden
Hangi dağın yamacına gitsem
Tutunmadan kendime uyusam rüzgarında
Beni bekleyenler de var elbet
Sanırım hepsi sevdi beni
Hemen hepsini de ben sevdim
Belki yine severdim
Bir çiğ tanesi de yeterdi belki
Şimdi şu elliye yakın yaşımda
Kayıt Tarihi : 4.5.2020 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersoy Kocabıçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/04/yetinmeyen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!