Yetimname Şiiri - Orhan Gülaçar

Anneleri ve babaları olsa da,
Yetimdir bazı insanlar
Kimseden yetimlik hakkını isteyemezler .
Yirmi yaşında neyseler,
Yetmiş yaşında da öyle kalırlar.
Ne başlangıcı ne de sonu vardır .
Hayatlarını sıradan yaşarlar.
Hiçbir neşe yüreklerini teselli etmez
Sanki o Anneden Babadan kardeşleri doğmuş
kendileri doğmamıştır .
Her zaman eksiklik hissederler
O boşluğu bir türlü dolduramazlar.
Herkese iyilik ve nezaket gösterirler
Kalabalıklarda yalnızlardır.
Daha iyi günlerin gelmesini beklerler .
Kalplerindeki yokluğu
Kendilerinden başka kimse bilmez...