Köşeye büzülmüşler,bükülmüş boyunları
İçin, için kan ağlar şu kimsesiz yetimler
Ne bir ana sevgisi, nede baba şevkati
Bu özlemle yanıyor bak sahipsiz yetimler.
Allah için bir bardak su ver, buyanmış güle
Hararetten çatlayan dudakları nemlensin
Kucakla sevgiyle, sarıl bahtı karaya
Bir güven duygusuna hasret olmuş yetimler
Giydir pak libas ile üşümesin bedeni
O,Rahman ki menmun eder yetimi gözeteni
Bir dilim ekmek verki kalmasınlar aç sefil
Sıcak bir sofra için neler vermez yetimler
Ana ol,baba ol yetime,ona sevgi şefkat ver.
İlgisizlik soldurmuş goncaları gelde gör.
Hangi yürek dayanırki o masum bakışlara.
Saçlarını okşaki mutlu olsun yetimler.
1979\ Çorum\ iskilip
Selahattin YaşarKayıt Tarihi : 18.1.2009 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bunlar bizim çocuklarımız,çeçen,filistin ve dünyanın diğer yerlerindeki sahipsiz müslüman yavrulur
Bu ne güzel şiir ne güzel kelam
TÜM YORUMLAR (1)