Yetimin ve Mazlumun Yüzü Peygamberimizle ...

Gördüler; kimsesi yok,
Sapladı herkes bir ok,
Yetim… Şok üstüne şok.

Boyun büküp üzüldü,
Gözyaşları süzüldü.

Yetimi itip kakma!
Günahtır; kendin yakma!
Onu yalnız bırakma…

Sahip çıkan övüldü,
Yetimin yüzü güldü.

Sevaba eder akın,
Resule olur yakın,
Taşır İslâm ahlâkın…

Sevgi bağı örüldü,
Yetim üstün görüldü.

Anlayış çok farklıydı,
Güçlü olan haklıydı,
Bu, zalimin aklıydı…

Artık eli büküldü,
Mazlumun yüzü güldü.

Şükür yüce Allah’a,
Mazlum erdi felaha,
Zalim muhtaç ıslaha…

Zulmün sonu görüldü,
Defterleri dürüldü.

Zulüm çok; kol geziyor,
Mazlumları eziyor,
Ümmet bakıp izliyor…

Vehn marazı sürüldü,
Merhamet öldürüldü.