Yetimin tebessümü Şiiri - Mehmet Ali Güler

göğsümüzü çok yordu
ısınan kan rengi sokaklar

ömrümüzü yedi durdu
başka değil
surette insanlar
bir de üstümüze basılan korkular

dalaklarımıza vurdu
söylenmedik
içte hapis
sancılı sözler
kim söyler onları
korkmadan
korkutmadan
hem tükenmiş
hem tüketmiş hitapların
tam ortasından

yok artık dinleyecek
uzun konuşmaları
bunalımlarla sarıldı

insanlık yeni şeyler keşfetti

yapaya zeka da eklendi
yılanda yok ondaki zehir
sanal çılgınlıklar var şimdi
insan aciz olmazsa tehlikeli

bir garip çağdayız

sevginin fakiri
hayrın miskini
bilgelik yitmiş
bilgi olmuş efendi
insan
ürettiklerinin kölesi

köpürtebilirse
eğlendirebilirse
yaşatırlar hakikati
o da kısa süreli

kalpleri titreten bir nazar
ruhlara dokunan ne var
bir yetimde bir garipte
olduğun tebessüm kadar