Yetimin Feryadı...

Mehmet Demir Atmalı
216

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Yetimin Feryadı...

-Yuvasız kuşlara...

Ana kucağını,
Baba ocağını,
Anlatırmısınız bana?
Nasın bir şey....?

Anne sütü emenler!
Tadını söylermisiniz...?
Oğlunu çağıran analar,
Beni de çağırırmısınız...?

Çocuklar...!
İsminizle çağrılmak,
Doyasıya bağırmak,
Nazlanarak ağlamak,
Nasıl bir şey...?

Baba bana para ver,
Derken utanırmısınız..?
Babanıza koşarken,
Neşe içinde yaşarken,
Kucağında nazlanmak,
Ona 'Baba' demek;
Nasıl bir şey...?

Rüyalarda ağlarsınız,
Sizi biri kucaklar ya...
Ona Anamm dersiniz galiba...
Onun kucağına sığınmak,
Onun kollarında uyumak;
Nasıl bir şey...?

Babanız şehirde döner,
Onu hep özlersiniz ya,
Yolunu gözlersiniz ya,
Hani, hediye beklemek;
Nasıl bir şey...?

Severek evlenirsiniz,
Ve Aşık olursunuz...
Karıcığım dersiniz ya...
Baba ocağında evlenmek;
Nasıl bir şey...?

Evlenirken, el öpersiniz.
Size düğür gideyler ya...
'Anamm-Babamm' dersiniz...
Onların elini öpmek;
Nasıl bir şey...?
Yetimlik ne zor şey....
4.5.1978

Mehmet Demir Atmalı
Kayıt Tarihi : 18.7.2005 20:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


1976 yılında Süt Kardeşim Mehmet SEYYAR’ın Annesi(Emine) ve küçük kız kardeşi(Fatoş) acı bir Trafik kazasında vefat ettiler. Mehmet’e acı haberi ben götürmek zorunda kaldım. Sonra Mehmet Almanya’ya gitti. Ben onun peşinden bu şiiri yazdım ve mektupla gönderdim.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mehmet Bicik
    Mehmet Bicik

    Ağlattınız beni.. Gözyaşlarımı tutabilmem mümkündeğildi.. Yüreğinize sağlık..

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Mehmet Demir Atmalı