Yetimim Anne Şiiri - Bekir Alim

Uykularım kaçıyor gece karanlığında
Ne zaman sen aklıma düşsen ağlarım anne
Boynu bükük yetimim kimsesizim bu handa
Yarama tuz basarak sarıp dağlarım anne

Elim cepte dolaştım garip serseri gibi
Bağrım açık,döş açık,esti kış boran tipi
Dar ağcını kurdular boynumda gezer ipi
Sana kavuşmak için koşup çağlarım anne

Hercai şu gönlümde bin bir hüzün bir dert var
Hiç olmazsa rüyamda aç kolların açta sar
Terk edip gittin ya sen bu yüzden oldum naçar
Bakmaya tutmaz özüm erir yağlarım anne

Almadım şu dünyada zevk hevesin tadını
Peygamber müjdelemiş yüce itikadını
Sitemkar Alim Yazar yetim diye adını
Kadere isyan edip kara bağlarım anne

Bekir ALİM/Sitemkar Aşık