Yetimhanede Bir Çocuk Şiiri - Mehmet Keyik

Toz pembe hayalleri vardı
Güneşle beraber batan
Ve ağlayan anıları vardı
Yastığının altında yatan

Gündüzleri bir şekilde
Geçerdi vakit
Ama geceleri uyuyamazdı
Hayallere dalıp dururdu
Ailesiyle gezerdi çoğu zaman
En çok da lunaparka giderlerdi
Atlı karıncadan inmez
Dönme dolaba binmezdi
Sonsuz sayıda bileti vardı
İstediğine istediği kadar binebilirdi
Hayallerin en güzel yanı da buydu
Para geçmezdi
Ama sabah uyandığında
Hepsinin bir rüya olduğu
Belli olurdu
Ve bahar gelip
Çiçekler açıncaya kadar
Mutsuz kalırdı

Bir babam olsaydı
Ya da annem
Böyle olmazdı heralde
Diye düşünmeden edemezdi

Ve keşke diyordu
Keşke kader
Kurşun kalemle yazılsaydı da
Silebilseydik
Keşke ölüm
Siyah renkte olsaydı da
Beyaza boyayabilseydik

(08/09/2016 ANTALYA)