Ben yetimdim!
Yetim doğmuştu anılarım.
Şeytan alıp götürmüş,
satamadan getirmişti,
çocukluğumu...
Ben yetimdim!
Bir el vardı uzandığım sadece,yetim gecelerimde
Annemdi,annem kokardı.
Umudum vardı birde beslediğim,günlerde aylarda yıllarda
Bebeğimdi,bebeğim kokardı.
Terimin tuzu gibi yakardı
O et,ben tırnaktım
Bebeğimdi,ağlardı.
Ben yetimdim!
Annemdi, o da ağlardı
Ben ağlardım..
Yetimdim hiç olmadığım kadar;
Yitiktim! Senin kadar,benim kadar,hepimiz kadar
Dedim ya yetimdim!
Yetimlik değil de bu yanlızlık koyuyordu adama
Daha bir selam bile uçuramadan yarınlara...
Kayıt Tarihi : 26.7.2007 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yitiktim! Senin kadar,benim kadar,hepimiz kadar
Dedim ya yetimdim!
Yetimlik değil de bu yanlızlık koyuyordu adama
Daha bir selam bile uçuramadan yarınlara...
Yetimlik... yarınsızlıklara umutsuzluk salan yalnızlıktır... Büküktür boyunlar... ah yetimlik...
Güzeldi.
Tebrikler
Sevgilerimle
Yetimlik değil de bu yanlızlık koyuyordu adama
Daha bir selam bile uçuramadan yarınlara...
tebrikler... duygulara tercüman olmuşsunuz...
TÜM YORUMLAR (3)