Sönük, sessiz ve viranedir
Metruk ev misali
Yarasaların, yaban kuşların
Geceleri tünediği yerdir
Yetim yüreğim.
Baba sevgisinin yokluğunu
Örümcekler fırsat bilir
Örer ağlarını kalbimin kafesine
Bunalır nefes alamaz
Yetim yüreğim
Babasız yüreklerin
Mevsimi hep kıştır
Dondurur buz keser
Kalbimin köşelerinden
Keskin kılıç gibi sallanır
Uzun buz kalıpları
Soğuktan titrer
Minik serçe kuşları gibi
Yetim yüreğim
Geceleri hüzün çöker
Dayanamaz babasızlığa
Ağlar için için sessizce
Yetim yüreğim.
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!