Yetim kuzular Şiiri - Ahmet Coşkun

Yetim kuzular

Uçtu bülbül baykuş konar
Konar ha konar sevdiğim
Bağrıma bir ateş düştü
Yanar ha yanar sevdiğim

Bu kaçıncı feryat figan
Ateş közde kanım donar
Gül açmıyor kıtlık bahar
Sınar ha sınar sevdiğim

Dünya senin zahmetini
Çektim elin gurbetini
Zehir olan şerbetini
Sunar ha sunar sevdiğim

Usandım dünya derdine
Yenildim namert fendine
Herkesin derdi kendine
Banar ha banar sevdiğim

Coşkûnî kara yazılar
Halden anlamaz bazılar
Büyümez yetim kuzular
Meler ha meler sevdiğim

Coşkûnî