Yetim Köyüm Şiiri - Taner Okumuş

Bahardı,
Her gün Mayıs'tı o zamanlar.
Ah o zamanlar;
Salına salına yürür,
böyle koşturmazlardı o zamanlar...

Hayata ve kimseye batmıyordu sakallarımız,
küçücüktük.
Ve birlikte büyüdüğümüz ormanları saymazsak
köyüm ve ben çocuktuk...

Babamı tırpanla ot biçerken,
annemi tarlada çalışırken daha çok sevdim.
Çünkü babamın kucağına alması kadar ayıptı,
annemin ninnisi de
dinleyemedim...

Adının emek olduğunu sonradan öğrendiğim
ter kokusuydu adam olmak.
Bu deneyimi herkesten saklayarak
gizli gizli ne kadar büyüdüğümü test eder
..........
..........